بچه های البرز

وای اگه خون سیاوش دامن شبو بگیره

اگه باز به زخم رستم سهراب قصه بمیره

وای اگه درفشه کاوه بشه باز خنجره زهاک

وای اگه کمون آرش بشکنه به دست کینه

وای اگه دوباره شیرین مرگ فرهادو ببینه

دیگه از غرور این خاک چی میمونه چی میمونه

واسه بچه های البرز چه کسی غصه میخونه

کاش کی از بغض دماوند خون نشه قلبه ستاره

کاش نیاد روزی که مهتاب تو کوچه پا نزاره

کاش کی از چشمای مجنون خواب لیلی را نگیرن

کاش فرشته ها عاشق توی آسمون نمیرن

غم سردارای جنگل به دل خزر میمونه

دوباره خروش بارون غم شب رو میسوزونه

چشمای معصوم زردتش از یاد ارس نمیره

قلعه ها میریزن اما بغض بابک نمیمیره