پروانه ها



شال و کلاه کن آسمون خیسه

چترتو وا کن گریه بارونه

حال و هوای برگریزونه چشمامو

پاییز هم نمیدونه...

پروانه ها وقتی که میسوختن

تقدیرتو دوختن به تقدیرم

هروقت دلت می گیره می سوزم

هروقت دلت می سوزه می میرم

خیلی دلم گیره خیلی گرفتارم

دوست داشتنت خوبه خیلی دوست دارم

محبوب من چشمات به من میگن

روز جدایی خیلی نزدیکه

میری نمیدونی که دور از تو

دنیام چقدر غمگین و تاریکه

دنیای من تاریک و غمگینه

بار جدایی خیلی سنگینه

هرکس که از حالم خبر داره

از شونه هام این بارو برداره

خیلی دلم گیره خیلی گرفتارم

دوست داشتنت خوبه خیلی دوست دارم

--------------------------------------------------------------------

غیرمعمولی


دوستی ساده ی ما غیرمعمولی شد

نمیدونم اون روز تو وجودم چی شد

نمیدونم چی شد که وجودم لرزید

دله من این حسو از تو زودتر فهمید

تو که باشی پیشم دیگه چی کم دارم؟

چه دلیلی داره از تو دست بردارم؟

بین ما کی بیشتر عاشقه من یا تو؟

هر چی شد از حالا همه چیزش با تو!

دیگه دسته من نیست بستگی داره به تو

بستگی داره که تو تا کجا دوسم داری

بستگی داره که تو تا چه روزی بتونی

عاشق من بمونی منو تنها نذاری

دست من نبود اگه اینجوری پیش اومد

میدونستم خوبی ولی نه تا این حد

انگاری صد ساله که تو رو میشناسم

واسه اینه انگار روی تو حساسم

منه احساساتی به تو عادت کردم

هر جا باشم آخر به تو برمیگردم

دیگه دسته من نیست بستگی داره به تو

بستگی داره که تو تا کجا دوسم داری

بستگی داره که تو تا چه روزی بتونی

عاشق من بمونی منو تنها نذاری

---------------------------------------------------------------

 

بوف کور

دلم گرفته از دلم که از تو دوره

خاطره هات همیشه در حال عبوره

چیزی ازم نمونده و هنوز میسوزم

یاد تو مثل آتیشه مثل تنوره

دردی که از تو با منه مرد میخوادو

مردی که بی تو باشه از اهل قبوره

غباری که از تو نشسته روی قلبم

بارون چیه؟! سیل نمیتونه بشوره

زخم که نه جدایی از تو دلخراشه

یاد تو مثل خوره مثل بوف کوره

چشمای تو دلبری کرد و دل من رفت

طفلی هنوز دنبال یه سنگ صبوره

تقصیر اون نیست نگو تقدیر نگو قسمت

غصه ی بی وفایی از خدا به دوره خدا به دوره

غباری که از تو نشسته روی قلبم

بارون چیه؟! سیل نمیتونه بشوره

زخم که نه جدایی از تو دلخراشه

یاد تو مثل خوره مثل بوف کوره

---------------------------------------------------------------

غم و شادی


توی این خرابه ی متروکه

تو که نیستی همه چی مشکوکه

بی تو حتی به خودم مظنونم

تا ابد زندانیم زندونم

خسته از عکسای یادگاریم

حتی از عکس خودم فراری ام

بیا این خرابه رو شادش کن

دله غمگینمو آبادش کن


ای غم و شادی من روح آبادی من

مثل برگشتن تو روز آزادی من

با تو از من دوره وحشتو دلشوره

تو که نیستی خونه خونمون ویرونه


ای غم و شادی من روح آبادی من

مثل برگشتن تو روز آزادی من

با تو از من دوره وحشتو دلشوره

تو که نیستی خونه خونمون ویرونه


من که از دوری تو دلتنگم

دست خالی با دلم میجنگم

نمیذارم به کسی نگاه کنه

خودشو نو دل هر کی جا کنه

نمیخوام که بی تو عاشق باشه

واسه ی من آینه ی دق باشه

بخت خوابیده رو بیدارش کن

بیا این زندونو آبادش کن


ای غم و شادی من روح آبادی من

مثل برگشتن تو روز آزادی من

با تو از من دوره وحشتو دلشوره

تو که نیستی خونه خونمون ویرونه

---------------------------------------------------------------

حریص


نخند و با خنده هات باز منو دلخور نکن

نگو دلت با منه دیگه تظاهر نکن

ببین ازت بریدم

خسته ام از دورویی

از تو برام چی مونده

بجز بی آبرویی

بجز بی آبرویی

لبت یه چیزی میگه

چشات یه چیز دیگه

من دیگه فهمیدم کدوم دروغ میگه

لبت یه چیزی میگه

چشات یه چیز دیگه

من دیگه فهمیدم کدوم دروغ میگه

بهم بگو از عشق تصور تو چیه؟

وقتی که پیش منی چشات حریص کیه؟

خیانت از سر تا پای تو میریزه

تصورت از عشق چه نفرت انگیزه

چه نفرت انگیزه

لبت یه چیزی میگه

چشات یه چیز دیگه

من دیگه فهمیدم کدوم دروغ میگه

لبت یه چیزی میگه

چشات یه چیز دیگه

من دیگه فهمیدم کدوم دروغ میگه

لبت یه چیزی میگه

چشات یه چیز دیگه

من دیگه فهمیدم کدوم دروغ میگه

---------------------------------------------------------------

پرنده غمگین



بگو چه مرگته که دوباره میخونی؟

دوباره بی فایدست خودت که میدونی

بگو چه مرگته که بازم پر از حرفی

سراپا آتیشی تو این شب برفی

هنوز منتظری بیاد و یاره تو شه

بهاره تو مرده دلت چقدر خوشه

پرنده ای اما اسیر کوچ خودت

همیشه هم میرسی به هیچ و پوچ خودت

نگاه به آینه بکن چقدر شکسته شدی

شکستنت اما چه بد شکسته شدی

سحر تو راهه و تو دوباره بیتابی

چه مرگته دله من چرا نمیخوابی

نگو بهار چی شده برنده ی غمگین

برای هیشکی نخون به پای هیشکی نشین

نگو بهار چی شده برنده ی غمگین

برای هیشکی نخون به پای هیشکی نشین

نگو بهار چی شده برنده ی غمگین
برای هیشکی نخون به پای هیشکی نشین

 

---------------------------------------------------------------

زیبایی



از خودم میپرسم از چی نفرت داره؟

چی ازم فهمیده که ازم بیزاره؟

اما باز فکر میکنم شاید اصلا نمیخواد

کسی عاشقش بشه کسی پا به پاش بیاد

واسه این تنهایی بهت اصلا نمیاد که مقصر باشی

تو با این زیبایی نمیتونی از عشق متنفر باشی

شاید ازمن یا نه از همه بیزاره

نمیخواد درک کنه یکی دوسش داره
اما باز فکر میکنم شاید این تقدیره

که داره چشماشو از چشم من میگیره

واسه این تنهایی بهت اصلا نمیاد که مقصر باشی

تو با این زیبایی نمیتونی از عشق متنفر باشی

تو با این زیبایی
تو با این زیبایی

---------------------------------------------------------------

کافه های شلوغ



آخ که چقدر خوبه قدم زدن با تو
چه خوب و آفتابیه هوای من با تو
تو کافه های شلوغ گوش دادن به صدات
چه لذتی داره

تو خلوت کوچه گرفتن دستات
چه لذتی داره

بازم اجازه بده بهت سلام کنم نگو باهام قهری
با اینکه میدونم تو بی اجازه ترین عاشق این شهری

بازم اجازه بده بهت سلام کنم نگو باهام قهری
با اینکه میدونم تو بی اجازه ترین عاشق این شهری

تو غربت خونه جز منه دیوونه کی غصه ی تو رو خورد؟
شبای تنهایی بدون لالایی چجوری خوابت برد؟

آخ که چه دلگیره هوای من بی تو
چقدر نفسگیره قدم زدن بی تو
تو خلوت کوچه گرفتن دستات
همش دروغه دروغ
چقدر ادامه بدم به گم شدن تو این خیابونای شلوغ

جز منه دیوونه کی وقتی حس میکنه که داره میمیره
حتی واسه مردن از تویه دیوونه اجازه میگیره
جز منه دیوونه کی وقتی حس میکنه که داره میمیره
حتی واسه مردن از تویه دیوونه اجازه میگیره

چراغای رنگی آدمای سنگی سرفه و دلتنگی
تو کافه ی خالی یه استکان چایی کنار تنهایی

اون طرف میزم جات خالیه عزیزم

 

---------------------------------------------------------------

دلم تنهاس


دلم تنهاس دلگیرم

همش حس میکنم دارم بدون عشق میمیرم

دلم تنهاس مجبورم

فراموشت کنم حالا که از چشمای تو دورم

تو میدونی تو خیلی وقته میدونی

نمیفهمی چه بی اندازه بی رحمی

تو میدونی تو خیلی وقته میدونی

نمیفهمی چه بی اندازه بی رحمی

تو میدونی نفس گیره

هوای بی تو بودن سخت دلگیره

تو میدونی چقدر شومه

هوای خونه ی مردی که از روی تو محرومه

تو میدونی تو خیلی وقته میدونی

نمیفهمی چه بی اندازه بی رحمی